Martin Messier
Od ponad 15 lat Martin Messier tworzy dzieła, w których dźwięk spotyka się z obrazami i przedmiotami. W formie performansów i instalacji – w odcieniu choreograficznym – prace te stawiają ciało z przodu i w centrum.
Po studiach kompozycji na l’Université de Montréal, Martin rozpoczął eksperymentalną praktykę dźwiękową, która integrowała obrazy wideo. Szybko rozwinął performatywne aparaty audiowizualne, które przenosiły na scenę przedmioty codziennego użytku i potencjał dźwiękowy ich różnorodnych materiałów. Na przestrzeni lat zrealizowano wiele wspólnych projektów, w szczególności z artystami Nicolas Bernier, Caroline Laurin-Beaucage, Anne Thériault i Jacques Poulin-Denis, najnowszy projekt performance Martina - ASHES - jest jego pierwszą współpracą z francuskim artystą Yro (Élie Blanchard).
Prezentowane w około 50 hrabstwach produkcje Martina Messiera otrzymały kilka nagród i nominacji: specjalne wyróżnienie na Prix Ars Electronica w 2010 roku, zakwalifikowane do nagrody Prix Opus w 2012 roku za Najlepszy Eksperymentalny Film Krótkometrażowy na Lausanne Underground Film Festival w 2013 roku, Canada Council’s Victor Martyn Lynch-Staunton Award w 2014 roku; specjalne wyróżnienie jury podczas Japan Media Awards 2015; a w 2018 roku Światowa Nagroda OMOSIROI w Japonii.
W 2010 roku założył 14 lieux, firmę zajmującą się produkcją dźwięków dla sceny, i od tego czasu jest jej dyrektorem generalnym i artystycznym. Mieszka i pracuje w Montrealu.
Eksplorując powiązania między dźwiękiem a materiałem, zarówno żywym, jak i obojętnym, dzieła dźwiękowe Martina Messiera przybierają namacalną formę w złożonych performatywnych urządzeniach elektromechanicznych i cyfrowych. Interesują go motywy widzialne kontra niewidzialne, obecność kontra nieobecność oraz potencjał metamorfozy poprzez transformację obiektów i manifestację ich niezauważalnych właściwości.
Umieszczając ciało z przodu i w centrum, jego prace – czy to instalacje, spektakle performatywne, czy bardziej bezpośrednio choreograficzne – wyrażają powtarzające się zaangażowanie w uznaną fizyczność – wykonawców, współpracowników artystycznych i samego artysty. U podstaw jego prac choreograficznych leży chęć obalenia hierarchicznej relacji, która istnieje między muzyką, oświetleniem, scenografią i tańcem, aby dźwięk napędzał ruch (Hit and Fall, Derrière le rideau, Soak, Corps mort).
Obiekty Martina Messiera żyją własnym życiem. Daje głos materiałowi, obdarzając go ruchami i falami dźwiękowymi. W swoich pracach z udziałem wynalezionych maszyn (La chambre des machines, Machine_Variation) czy urządzeń audiowizualnych (Orkiestra Maszyn Do Szycia, Projectors, Boîte noire, Field, Impulse) zawsze kieruje się potężną zasadą synchroniczności dźwięku i obrazu. Konsekwentnie i wielokrotnie rozwijając to ogniwo, Martin staje się motorem procesu twórczego.
Światło jest również potężnym elementem w pracach Martina Messiera. Przechodząc przez przestrzeń ekranu i obszar widowni, światło działa jak wizualne wsparcie, które ujawnia niewidzialne i niedostrzegalne. Traktowane jako materiał jak wszystko inne, światło jest uczestnikiem holistycznego podejścia na granicy transdyscyplinarności.
« Wróć do listy artystów
